„Wczoraj kwitło moje serce. Dziś jaśmin”.

Jaśmin wywodzi się z roślin oliwkowatych, to dlatego ma tak intensywny, przyjemny zapach, który służy do produkcji perfum oraz różnorodnych olejków. Do tego gatunku należy ok. dwieście odmian, wywodzących się głównie z Azji Wschodniej i Afryki.

Jaśmin występuje w postaci rachitycznego drzewa lub rozłożystego krzewu. Liście ma pojedyncze bądź pierzaste, kwiaty są białe, różowawe lub żółte, osadzone na długich rureczkach. Płatki szeroko rozstawione. Najczęściej uprawia się jaśmin azorski, lekarski, wielkolistny (pachnący, najpopularniejszy w domowych uprawach), bądź odmiany użytkowe jasminum fruticans, humile albo mesny.

Roślina osiąga wysokość ok. 30 – 40 cm, kwitnie zaś od początku lata do jesieni – wówczas to, na końcach pędów pojawiają się białe, pachnące kwiaty. Jak zauważa niejeden blog o ogrodnictwie, okres kwitnienia może się zmieniać, zależnie od miejsca w którym roślina przebywa.

Gdy jednak kwiatów przybywa, cieszą one oczy delikatnymi, obfitymi wiechami. Niestety, w zbyt ciepłym klimacie, delikatny jaśmin może paść ofiarą mszyc, jeśli więc planujemy posadzić szczepkę w domu, ograniczmy zakres temperatury od 15 do 18 C. Zimą może być to 10 C. Chrońmy też roślinę przed przeciągami, dbajmy o równe nasłonecznienie doniczki bądź rabatki. Do podlewania używajmy wody miękkiej, lanej w ilości umiarkowanej.

Gdy powietrze staje się zbyt suche, liście (nie: kwiaty!) należy zraszać i pamiętać, że najgorszym sąsiedztwem dla jaśminowych sadzonek są kaloryfery lub grzejniki. Nawożenie – co dwa tygodnie, od wiosny do jesieni. Jaśmin lubi rosnąć na torfie, warto więc, przed wiosennym przesadzaniem, zadbać o taką ściółkę na dnie donicy albo w nowopowstałej grządce. Młodziutkie sadzonki pędowe lepiej też się przyjmą, gdy dostaną do gleby odrobinę piasku.

Co istotne – przy wzroście rośliny zapewnijmy jej podpórkę, by mogła się po niej wspinać, a nie zwisać całym ciężarem pnączy. Po kwitnieniu pędy radykalnie przycinamy, bo bardzo sprzyja to krzewieniu się i ponownemu kwitnięciu. Obecność tej urokliwej rośliny w ogrodzie zauważyła również poetka, Maria Jasnorzewska-Pawlikowska: „Gdy wiosna zaświta, Jest w ogrodzie raz ciemniej, raz jaśniej. Wciąż coś zakwita, przekwita. Wczoraj kwitło moje serce. Dziś jaśmin”.